Monster Mike Welch/Mike Ledbetter (US) Blues De Korenbloem Zingem (06-05-2018) reporter & photo credits: Marcel info club: Bluesnight Zingem info band: Mike Ledbetter - Monster Mike Welch booking: Soul Shot (Fabrice Bessouat) © Rootsville 2018

Het was alweer een tijdje geleden dat ik nog een tripje kon maken naar Zingem. Gelukkig konden ze daar het duo Monster Mike Welch en Mike Ledbetter strikken voor een zondags optreden en daar konden we bezwaarlijk iets op tegen hebben, te meer omdat het de laatste van hun tournée was. Dus trokken we goedgemutst en onder een stralende zon richting Bluesnight Zingem, knal onder de kerktoren. Goed weer brengt niet altijd veel volk op de been en zeker niet als het optreden in een zaal is, maar daar kan je moeilijk iets aan doen. Toch was er op deze zonnige zondagnamiddag toch redelijk wat volk komen opdagen.

De twee Mikes zijn voor elkaar gemaakt. De combinatie tussen het fijne gitaarspel van Welch en de krachtige stem van Ledbetter resulteerden in een schitterend album “Right Place, Right Time” (album report). Dit album was het resultaat van hun ontmoeting tijdens een eerbetoon aan Otis Rush op het Chicago festival.

photo © Marcel

Mike Welch is een bluesgitarist van 37 jaar oud, die al 25 jaar in het vak zit. Als 11-jarig jochie werd hij ontdekt en zijn bijnaam “Monster” kreeg hij twee jaar later van Blues Brother Dan Aykroy. Inmiddels is hij uitgegroeid tot één van de toonaangevende gitaristen binnen de blues wereld. Hij speelde o.a. met Sugar Ray & The Bluetones , Duke Robillard, Nick Moss en Darrell Nulisch.

Mike Ledbetter, naar verluid verre familie van de legendarische Leadbelly, werd hevig beïnvloed door de 50’er en 60’er blues en soul muziek. Ledbetter verdiende zijn muzikale sporen in verschillende muziekstijlen zoals soul, gospel, jazz en zelfs in de opera! Mentor Nick Moss overtuigde hem uiteindelijk van zijn blues-talent en een veelbelovende én unieke bluesartiest was geboren. En dat zouden wij vanavond geweten hebben. De beide toppers werden voor de gelegenheid begeleid door oude bekenden: Fabrice Bessouat aan de drums, Damien Cornelis aan de toetsen en Mig Toquereau aan de bas.

Veel tijd kregen we niet om ons aan te passen want de jongens startten aan een supersnel tempo, bij onze zuiderburen zouden ze zeggen “sur les chapeaux de roues” en we moesten 5 nummers wachten alvorens een adempauze te krijgen. Wat was me dat jongens? De twee Mikes weten elkaar blindelings te vinden en weten zich gesteund door drie topmuzikanten, met de altijd coole bassist, een toetsenman die op tijd en stond zijn duivels uitliet en een immer gedreven Fabrice op zijn drums.

De soulvolle stem van Ledbetter vulde de zaal en het publiek werd laaiend enthousiast van de bij eerste songs. Tussendoor liet Welch zijn gitaar loeien en gaf volledig gratis tal van uitgemeten solo’s die we best konden pruimen. Af en toe kwam Ledbetter vooraan de bühne, liet zijn microfoon zakken en vulde met zijn warme, volle stem de zaal in beste bluesshouter stijl. Voorwaar, ik was degelijk onder de indruk van zoveel vakmanschap.

We kregen een stevige greep uit hun laatste cd, die een aanrader is by the way , zoals ‘Crying Won’t Help You’, ‘Can’t Sit Down’, ‘Down Home Girl’ en de lekkere shuffle bij ‘Big Mama’. De zaal stond op zijn kop en de band kon op heel wat appreciatie rekenen en dat was meer dan verdiend. Kortom blues en soul van de bovenste plank met hier een daar een vleugje funky. Me like.

Het werd me daar een feestje in Zingem, vergeten was de warmte iedereen werd overwelmd van het talent van de twee Mikes. Als je kan spreken van een muzikaal orgasme gasten, wel, voor mij was dit er zeker eentje Volledig zen en compleet gelukkig kon ik huiswaarts keren met weer een mooie bluesherinnering in het achterhoofd. Toppie gasten!!

Marcel